زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عام مجموعی





لفظ مفید شمول حکم نسبت به افراد موضوع، به صورت مجموعی را عام مجموعی می‌گویند.


۱ - تعریف



عام مجموعی، لفظ عامی‌است که مجموع افراد آن به یک باره موضوع حکم قرار می‌گیرد؛ یعنی حکم بر همه افراد به صورت مجموع و با هم بار می‌شود؛ به بیان دیگر، مجموع بما هو مجموع در حکم یک مجموعه واحد می‌باشد که امتثال آنها با هم و در یک زمان، مطلوب مولا است، مانند این که گفته شود به همه امامان معصوم ( ع ) ایمان بیاور، زیرا اگر کسی به یازده امام ایمان آورد اما امام دوازدهم را به امامت قبول نداشته باشد همانند کسی است که منکر امامت همه ائمه ( ع ) شده است.

۲ - فرق میان عام مجموعی و عام استغراقی



فرق میان عام مجموعی و عام استغراقی این است که در عام مجموعی، یک حکم بیشتر نیست و آن نیز به مجموع افراد به لحاظ این که همگی یک واحد را تشکیل می‌دهند تعلق گرفته و به همین دلیل، دارای یک موافقت و یک مخالفت است، اما در عام استغراقی، نسبت به هر فردی حکم مستقلی وجود دارد و هر حکمی‌ نیز یک موافقت و یک مخالفت دارد.
[۱] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۵۴۰.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۳۵۵.
[۴] مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۱۰۱.
[۵] ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۲۴۲.
[۷] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۶۰۷-۶۰۸.
[۹] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۵۳.


۳ - پانویس


 
۱. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۵۴۰.
۲. فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۳۵۵.
۳. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۷۴.    
۴. مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۱۰۱.
۵. ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۲۴۲.
۶. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۱۳۹-۱۴۰.    
۷. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۶۰۷-۶۰۸.
۸. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۸۷.    
۹. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۵۳.
۱۰. أدوات صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۱۰۴.    


۴ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «عام مجموعی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.